Παρασκευή, Νοεμβρίου 02, 2007

Στο Διεθνές Κέντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου



Εκπαιδευτική Εκδρομή

των μαθητών ΣΤ1, ΣΤ2, Ε1

(ΔΣ Κοσκινού)


«Πάρε τη λέξη μου

δώσ’ μου το χέρι σου»,

Ανδρέας Εμπειρίκος (1901-1975),

Ενδοχώρα


Την ακριβή τέχνη των λέξεων και των φωτογραφιών του Ανδρέα Εμπειρίκου –κι όχι μόνον– έλαβαν οι μαθητές των τμημάτων ΣΤ1, ΣΤ2 και Ε1 στο πλαίσιο της πρόσφατης εκδρομής μας στο Διεθνές Κέντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου, την Παρασκευή 19-10-2007.

Η υψηλή αισθητική αξία της λογοτεχνίας του Α. Εμπειρίκου από τη μία και η φωτογραφική ανασύνθεση της ελληνικής πραγματικότητας την σκληρή περίοδο 1940-1944, μέσα από το διεισδυτικό φακό της Βούλας Παπαιωάννου από την άλλη, στάθηκαν λόγοι –τουλάχιστον– επαρκείς για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον μας για περαιτέρω ενασχόληση των τμημάτων μας με τα εν λόγω ερευνητικά προγράμματα που παρέχει με επιστημοσύνη και συνάμα ικανή υλικοτεχνική υποδομή σε μαθητές της 1ης και της 2ης βαθμίδας εκπαίδευσης το Διεθνές Κέντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου –σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών.

Ενώπιον των πολλών ερωτημάτων των μαθητών γύρω από το έργο και τη ζωή του Ανδρείου ποιητή ξετυλίχτηκε βήμα-βήμα η ανηφορική περιπέτεια του στα του υπερρεαλισμού εντός κι εκτός των ελληνικών γραμμάτων. Δεν ήταν τόσο η αρωγή των σύγχρονων τεχνολογιών που ζωντάνεψε στους 11χρονους ερευνητές μας την πρωτοπορία (τόλμη, πρωτοτυπία) της τέχνης του Εμπειρίκου επί πέντε άκρως δημιουργικές δεκαετίες στον χώρο της λογοτεχνίας και της φωτογραφίας, όσο η με γνώση και γνήσια διδακτική μέριμνα, συνολική παρουσίαση της φιλολόγου κας Νάνσυς Τρυποσκούφη.

Επιπλέον: Μία ανάσα πια από τις σχολικές εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου του 1940, το σπάνιο φωτογραφικό υλικό της φωτογράφου Βούλας Παπαιωάννου, εστιασμένο στην περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου επί ελληνικού εδάφους στάθηκε μία εξαιρετική ευκαιρία γνωριμίας των παιδιών με ‘ομιλητικότατες’ ιστορικές πηγές σχετικά με το πραγματικό πρόσωπο –‘ηρωικό’ από τη μία, φρικτό από την άλλη–του πολέμου.

Συνηθισμένοι, δυστυχώς, στο μηχανιστικό εν-δυο των μαθητικών μας παρελάσεων και στην παραπλανητική ιδεολογική μονομέρεια των σχολικών βιβλίων ιστορίας (συμπεριλαμβανομένου και του πρόσφατα, πλην όμως με απαράδεκτο τρόπο αποσυρμένου εγχειριδίου για την ΣΤ’ Δημοτικού) προσπερνούμε ως εκπαιδευτική κοινότητα τα πραγματικά μεγέθη –μεγαλοψυχίας, αλλά και έκπτωσης– που κάθε πόλεμος επιφυλάσσει στα απροσμέτρητα θύματά του. Ένα ζωντανό-σημερινό μάθημα ειρηνικής φιλοπατρίας, άλλα κυρίως γνήσιας φιλιστορίας μέσω μιας τέτοιας μορφής υλικού, αποτελεί σαφώς προτιμότερη εκπαιδευτική προσέγγιση-επιλογή από αυτή που δεκαετίες τώρα έχει καθιερωθεί εντός των Αναλυτικών Προγραμμάτων για την πρώτη και μέση βαθμίδα εκπαίδευσης.

Ας είναι. Διπλά κερδισμένοι –πάει να πει: με πλουσιότερες απορίες στις γνωστικές αποσκευές τους– οι μαθητές, μας ολοκλήρωσαν την επίσκεψη τους αποτυπώνοντας προηγουμένως το δικό τους δημιουργικό στίγμα –τα δικά τους ποιήματα– απέναντι στην ανοιχτή πνευματική κληρονομιά του Α. Εμπειρίκου και του ελληνικού υπερρεαλισμού. Ένα μικρό δείγμα κειμένων τους με τη μέθοδο της αυτόματης γραφής παρατίθεται εδώ αντί ευγνωμοσύνης για ό,τι τους προσφέρθηκε –για ό,τι εν τέλει κατέκτησαν.


1. Κλείνω τα μάτια

Κλείνω τα μάτια...

Βλέπω χρώματα

Να σκορπίζουν παντού.

Δεν ξέρω τι είναι

Ούτε τι παριστάνουν.

Είναι σαν τα παιδιά

Του ουράνιου τόξου.

Ξαφνικά όλα

Μαζεύτηκαν σε ένα σημείο

Σαν ήρθε η ώρα για μεσημεριανό.

Δε θέλησα

Να τα ενοχλήσω –έτσι

Έφυγα από τη χώρα τους.

Θάλεια Σαρακατσάνη (E1)


2.Ένας αλλιώτικος κόσμος

Κλείνω τα μάτια μου

Και βλέπω έναν κόσμο χωρίς πολέμους,

Χωρίς φτώχεια.

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι.

Κανείς ανώτερος, κανένας πλουσιότερος.

Όλοι, μια αγκαλιά και μια γροθιά.

Ανοίγω τα μάτια μου,

Άνθρωποι αλυσοδεμένοι από το κέρδος,

Καράβια δίχως άγκυρες.

Γεωργία Αναγνώστου (E1)


3. Ανδρέας Εμπειρίκος

Ήμουν κλειδωμένος

Σε μια καλύβα

Και μου χτυπούσαν την πόρτα.

Μετά ο Εμπειρίκος

Άκουσε κάτι από την καλύβα

Και την πλησίασε.

Μου άνοιξε την πόρτα και

Βγήκα έξω

Μα ο ίδιος μετά

Κλειδώθηκε μέσα.

Κι εκεί

Ήταν ο τάφος του.

Σάββας Ζουρούδης (E1)


1η δημοσίευση: Εφημερίδα "Ο τόπος μας", αρ. φύλλου 52


Διαδικτυακός τόπος του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου:
http://www.literarycentre.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: