Σημασία δεν έχει το τί δηλώνει ο καθείς. Κοσμοπολίτης ή εθνοκεντρικός, ειρηνόφιλος ή μιλιταριστής, δεξιός ή αριστερός, ρεαλιστής ή κυνικός, ποιητής ή εικαστικός.
Σημασία έχει το έργο του, το έργο μας -την οποία σημασία επιπροσθέτως, κατονομάζει η αμοιβαιότητα που ονομάζεται δημιουργός-αποδεκτής ως ταυτότητα διαλεκτικώς ασυγκράτητη και γι’ αυτό αυτονόητα ενεργή.
...Συμπάθά με αναγνώστη, αν εκτροχιάστηκε η γλώσσα μου στις στροφορμές του γρίφου.
Ένα παιχνίδι μου με τα χρώματα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου. Κι ορισμένες σκέψεις για το πολυπρόσωπο μυστήριο της δημιουργίας. Που ως τέτοιο -λερναίο άλλοτε, ή και χαμελαιοντικό- μπαινοβγαίνει στα λόγια μας με μεγάλες απώλειες στην αυτο-περιγραφή του. Σαν άγγελος και σαν δαίμονας.
Ή μάλλον, σαν κάτι πολύ παραπέρα κι από τούτα τα δυο...
Για το επετειακό ραντεβού
των 400 ετών αστροφυσικής
-έρευνας κι αγωνίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου