Τρίτη, Ιουνίου 28, 2011

Διαμαρτυρόμενοι

(Σχόλιο που τελικώς δεν ενσωματώθηκε στην ύλη του 6ου τεύχους των "ΝΗΣΙΔΩΝ". Γράφτηκε προ ολίγων μηνών. Το κατέστησε επίκαιρο ο κάτωθι πρωταγωνιστής του, ο οποίος προσφάτως εκστόμισε το αχαρακτήριστο "μεσοπρόθεσμο ή τάνκς")


«Τιμούμε το αίμα που απαθανάτισε με το έργο του ο Κώστας Γαβράς. Τιμούμε το “Ζ”. Γι’ αυτό και η παρουσία σου εδώ είναι ανεπιθύμητη!» Ήταν η φράση που ξεχωρίσαμε από την οχλοβοή όσων αντέδρασαν δύσθυμα και οργισμένα στην παρουσία του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβερνήσεως, Θεόδωρου Πάγκαλου, κατά την εκδήλωση που διοργανώθηκε προς τιμήν του Έλληνα σκηνοθέτη στο Παρίσι – στο ανηφόρι της φετινής Αποκριάς.

Ο τηλεοπτικός φακός των ΜΜΕ πάλι έμεινε στον αφρό: ποιός ο εξακολουθητικός αντίκτυπος της φράσεως Πάγκαλου «Μαζί τα φάγαμε...» και της νεόκοπης άστοχης εξίσωσης του δημόσιοι υπάλληλοι ίσον κοπρίτες.

Ουδεμία αντίρρηση: συνθήματα επιθυμεί να αναπαράγει ο τηλεοπτικός φακός – με εντυπωσιογόνα συνθήματα θρέφει την επικαιρότητα ο πληθωρικός –μόνον, ως φαίνεται, στα λόγια– πολιτικός.

Απέναντι και πάνω από τον οικείο συρφετό που στη συνέχεια -εντός των ελληνικών τειχών πια- ενσωμάτωσε και την ευκολία, αλλά και το αδιέξοδο του γιαουρτώματος, εξυψώθηκε μία άλλου τύπου διαμαρτυρία ενάντια στον εξοχότερο των εκπροσώπων του σύγχρονου δημοσιολογούντα κυνισμού.

Του καυτού αισθητικού βιώματος, της ανοιχτής ιστορικής μνήμης – είς σώμα ένα και το αυτό.

«Τιμούμε το αίμα...»