Ενώπιον με την φουρτουνιασμένη εξίσωση της κάλπης

Σ' αυτές τις εκλογές δεν αναμετριέται μόνο ένας άλφα κι ένας βήτα πολιτικός πόλος - στο φάσμα και των 22 υποψήφιων κομμάτων και συνασπισμών. Στην κάλπη μέσα - από τον αφρό έως τα έγκατά της - θα διεισδύσει ο χειρότερος και ο καλύτερος εαυτός μας.

Ποιά τα χαρακτηριστικά τούτων των δυο;

Μα τα γνωστά αντινομικά και μη εξαιρετέα: ραγιαδισμός, ευθύνη, φόβος, ελπίδα, ενημέρωση, προπαγάνδα, ραθυμία, όρεξη, εμπιστοσύνη στο καινούργιο, υποδούλωση στο παλιό, φαντασίωση, έμπνευση, ξύλινη γλώσσα, γλώσσα με σημαινόμενα, προνοητικότητα, εθελοτυφλία. Και πάει λέγοντας - μέχρι την Κυριακή.

Ποιά από τα παραπάνω θα πάρουν το πάνω χέρι στον μετεκλογικό πολτό; Ποια άραγε θα τον διαφεντέψουν;

Ας μην αυταπατόμαστε.  Μέχρι στιγμής στο συλλογικό μας φαντασιακό επικρατεί ο τρόπος του σκυλάδικου, το μιντιακό και οικονομικό "ήθος" του κάθε Κωστόπουλου ή του κάθε Μελλισανίδη, η ξανθίλα της κάθε Μενεγάκη (την οποία διαρκώς απαλλάσσει δια του άμβωνά του ο ρήτορας κος Λαζόπουλος). Οι θεωρίες περί ψεκασμού και κάθε μορφής συνομωσιολογίας. Με μία φράση: η αγωγή των ψυχοφαρμάκων (τα αντικαταθλιπτικά σε πρωτόγνωρη για την Ελλάδα κινητικότητα και κατανάλωση τα τελευταία 4 χρόνια) τσόντα στις λογής ξεματιάστρες ή καφετζούδες.

Κάτω από το άρρωστο παράστημά τους - όλες οι μικροοάσεις. Όσων με τα χρόνια σάς παρακολουθώ ή συμμετέχω, είτε άγνωστοι, είτε γνωστοί μου – οι της κάθε υπόγειας διαδρομής.

Ποιά η παρουσία μας – μέσα στην φουρτουνιασμένη εξίσωση της κάλπης;