"Ο παπουτσωμένος χρόνος" (Απόσπασμα)

[...]

Ώσπου μια χαρμόσυνη ημέρα
Διόλου έξαφνα
Τουναντίον με τη προσδοκία της σποράς
Θα σε ξυπνήσει
Το όνειρο αυτοπροσώπως:

Με λίγα μαλλάκια αρχικά στη κεφαλή
Μ’ ακροδάκτυλα χοροπηδηχτά
Σαν τους παλμούς του ανέμου
Και με μάτια λαμπερά κι ανόθευτα
Σα φλόγες από πρωτόβγαλτους αστέρες
Δίχως λησμονιά
Δίχως ακόμη μνήμη
Προπάντων δίχως λέξεως σταλαγματιά
Το όνειρο
Θα σε ξυπνήσει με το δικό σου αίμα.

[...]

[Απόσπασμα από το ανέκδοτο ποίημα "Ο παπουτσωμένος χρόνος" / Για τον Οδ., που, σαν σήμερα, 6 χρόνια πριν, ήρθε στη ζωή / Εικαστικό: Στέλιος Σκαραβαίος, "Δύο αδελφάκια στον κήπο" (λεπτομέρεια)]