[Εικαστικό: Wong Shih Yaw, "Vibrant Youth"]
Βίωσαν ένα Λύκειο που περισσότερα τους
έκρυψε, παρά τους (μετ)έδωσε - μία καθημερινότητα μαθητή/τριας (σπίτι,
φροντιστήριο, σχολείο, σπίτι) όπου το παπαγαλίζειν τάχα εστί φιλοσοφείν -
πληροφορούνται, πως οι πανεπιστημιακές σχολές βρίθουν προβλημάτων σε όλα τα επίπεδα
(οικονομικά, διοικητικά, κοκ) - περικυκλώνονται από το φάσμα μίας σχεδόν
βέβαιης στην Ελλάδα επιστημονικής και τεχνικής μη σταδιοδρομίας - κι όμως,
επιμένουν - επιμένουν - επιμένουν - να ανοίγουν τον δρόμο τους - άλλοι με την
οικογένεια στο πλάι τους - άλλοι με την οικογένεια απέναντί τους.
Δεν μπορεί, σκέφτομαι, κάτι καλό θα βγει
από αυτή τη γενιά - αρκεί να αποτινάξει γρήγορα αυτή την ανέραστη σχέση που της
εμπέδωσε το σύστημα των Πανελλαδικών με την γνώση.
Ακόμη κι ας ακουστεί σαν πλατωνικός
απόηχος, θα πρέπει να το επαναλαμβάνουμε σε κάθε κρίσιμη ευκαιρία: η γνώση
είναι ηδονή. Μία από τις μεγαλύτερες του βίου. Και δύναμη - για να αλλάζεις
εξακολουθητικά τον κόσμο σου. Στον όποιο βαθμό.
Συγχαρητήρια σε όλες και σε όλους τους μελλοντικούς
φοιτητές που ολοένα διευρύνετε τούτο τον κόσμο - σε δημιουργικό πείσμα, σε συναισθηματική
νοημοσύνη και σε ομορφιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου