Μαθήματα κιθάρας - κι όχι μόνον...

Μέσα στην πανδημία ανακάλυψα στο youtube το κανάλι «Μαθήματα Κιθάρας» του βιρτουόζου κιθαρίστα ηλεκτρικής κιθάρας και δασκάλου μουσικής, Θοδωρή Ζήρα.

 

Χάρη στην εργατικότητα, το μεράκι και την προσωπικότητα του έχει δημιουργηθεί εντός του καναλιού μία κοινότητα που συζητάει απροκατάληπτα –  διερευνώντας, σ’ ένα πλαίσιο αμοιβαίας ευγένειας και φιλομάθειας, ποικίλες όψεις της μουσικής τέχνης και της μουσικής βιομηχανίας. Είναι εξαιρετικά σπάνια και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά.

 

Στο χθεσινό επεισόδιο (αρ. 152) είχα την χαρά και τιμή να συνομιλήσουμε με τον Θοδωρή για την μουσική μου εργασία, τόσο εντός του σχολείου, όσο και αυτόνομα, ως τραγουδοποιός, συνθέτης και παραγωγός.

 

Δεν μείναμε όμως εκεί. Και οι δύο ως παιδιά της δεκαετίας του ’80, ως συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και ως λάτρεις της μουσικής συζητήσαμε πολλά θέματα γύρω απ’ την αγαπημένη μας τέχνη, την εποχή μας, τις εκάστοτε μόδες και νοοτροπίες που είτε απελευθερώνουν, είτε φυλακίζουν.

 

Απολαύστε ολόκληρο το επεισόδιο εδώ.

 

Θοδωρή, σε ευχαριστώ θερμά – συνέχισε το εξαιρετικό μουσικό κι εκπαιδευτικό σου έργο!    

 

Ενσυναίσθηση

Ενσυναίσθηση: η μεγάλη μας δασκάλα.

Ερώτημα - προεκλογικό, πλην διαρκώς επίκαιρο...

Η σχέση του βρέφους με το ακτινίδιο, 

στο συγκεκριμένο βιντεάκι, 

μπορεί να λειτουργήσει κι ως σύμβολο:

Α. Για την αμφίθυμη σχέση του Έλληνα με το κομματικό κράτος.

Β. Για το δίπορτο που στήνει η επιθυμία στον ψυχισμό μας.

Γ. Για το γλυκόπικρο περιεχόμενο της ίδιας της ζωής.

Δ. Για τίποτα από τα παραπάνω.

Ε. Για όλα τα παραπάνω.

Δισκογραφία 8/2021 – 4/2023

"...Ένας κομήτης μαγικός
Είν’ ο επάνω χρόνος
Σχίζει την άβυσσο στα δυο
Κι ανοίγει ο δικός σου δρόμος

Φέρνει στα μάτια σου το φως
Κι ανθίζουν όλες οι απορίες
Σπέρνει τον ήχο στη σιωπή
Να βγάλεις γλώσσα στις χίλιες δυο Σειρήνες..."

Ελεύθερη ακρόαση στο Spotify: 

https://open.spotify.com/artist/3wuPMJLX4A5BndtY7UV8hr?si=9ZDwr1N9QQiLa2fOJBwvfw

Θερμά ευγνώμων, στην Μαγδαληνή Κούρτη και τον Fon 

- για το πρισματικό εικαστικό σκέλος αυτής της διαδρομής!

Η φωνή της πραγματικότητας

Μπορείς να χειραγωγείσαι όσο το θέλουν οι άλλοι: τα κόμματα και οι μιντιακοί τους αρμοί.

 

Μπορείς όμως και να ακούσεις προσεχτικά τη φωνή της πραγματικότητας. Εκείνης που βιώνεις ως μέλος αυτής της κοινωνίας – πέρα από τα μέσα και τις θεατές/αθέατες προπαγάνδες, τις μικρές και μεσαίες οθόνες.

 

Η φωνή της πραγματικότητας, λένε, είναι σκληρό πράγμα – διότι σε ξεβολεύει απ’ το μαλακό σου συννεφάκι.

 

Τίποτα πιο ψευδές!

 

Η εικονική πραγματικότητα είναι ακόμη πιο σκληρή. Διότι σε κάνει έναν άλλον άνθρωπο – και σου μετατρέπει ένα κόσμο σε έναν άλλο κόσμο. Χρειάζεται, επομένως, να επεκταθεί κανείς για το τεράστιο τίμημα που αναλογεί σε αυτή την αλλοτρίωση;

 

Η παραίτηση αυτού του ανθρώπου αντιστοιχεί στην φωνή της πραγματικότητας.

 

Το τί λέει μέσα σε αυτήν αντιστοιχεί στην φωνή της πραγματικότητας.

 

Εσύ τί σκοπεύεις να κάνεις;

 

Πηγή: 

https://www.newsitamea.gr/2023/04/20/eimai-anagkasmenos-paraitithike-o-giatros-tis-serifoy-poy-irthe-soyidia-sygklonizei-epistoli/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook 

Τέχνη εστί

Τέχνη: ο μεταβολισμός της πανταχού παρούσας ασχήμιας σε ακέραιη ομορφιά.

Ελλάδα: σταυροδρόμι 3 αιώνων

Η Ελλάδα δεν είναι μόνον σταυροδρόμι 3 ηπείρων – είναι και σταυροδρόμι των 3 τελευταίων αιώνων.

 

Συναντιούνται στην νοοτροπία και στον τρόπο ζωής μας, σήμερα, εν έτει 2023, 3 αιώνες:

ο 19^ος  (πατριαρχία, εικονολατρία, κουλτούρα ταμάτων, ξεματιάσματος, αυτοχειρίας, νόμος του αίματος, αφήγημα ρομαντικού εθνικισμού),

ο 20^ος (μετεμφυλιακή ρητορική, κρατικοδίαιτη οικονομία και πολιτική σκέψη/οργάνωση, κομματισμός, πασοκοφιλία, σταδιακή εξίσωση των 2 φύλων και μερική σύγκλιση με την επιστήμη, κυρίαρχος τύπος μαζικού σχολείου-εργοστασίου)

και ο 21^ος (διάχυση νέων τεχνολογικών και μιντιακών μέσων κι εγγραματισμού, κουλτούρα συμπερίληψης και συλλογικής νοημοσύνης, ανάδυση σεξουαλικής ανεκτικότητας, αποκέντρωση υπηρεσιών, δειλή εκκοσμίκευση, εμπέδωση του homo economicus).

 

Κι όλα αυτά, κι αναρίθμητα ακόμη άλλα – συνυπάρχουν και συλλειτουργούν στον παρόντα ιστορικό χρόνο.

 

Στην χώρα μας.

 

«Τσαρούχι και νάικ αίηρ, κινητό και ματάκι, προσωπικός ψυχολόγος κι άγιος ο θεός»

Δημιουργώ...

[Εικαστικό: Tatsuya Tanaka, από τη σειρά "Miniature Calendar"]

Δημιουργώ, άρα υπερβαίνω...

Για το "Πέρασμα: ποίημα σε 7 κινήσεις" - του Χρήστου Μπέλλου

Το λέμε και το εννοούμε οι νεότεροι συγγραφείς: ο αναγνώστης είναι συνδημιουργός των ποιημάτων και των κειμένων μας. Δίχως αυτόν – οι λέξεις μας, όσο επιδέξια κι αν τυχόν είναι σμιλεμένες, δεν αποτελούν στην καλύτερη περίπτωση, παρά μία βουβή παρτιτούρα.

Εδώ, ο φίλος και συνοδοιπόρος, Χρήστος Μπέλλος, σηκώνει από το χαρτί τον κόσμο του "Περάσματος" και τον κάνει τρισδιάστατη δική του πραγματικότητα. Ρίχνοντας, επιπροσθέτως, το δικό του φως.

Ευγνώμων θερμά, Χρήστο – γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, γράφουμε: διότι τα λόγια, τα χρώματα και οι νότες μας γίνονται παιχνίδι στα χέρια της ελευθερίας των άλλων.

Π.

 

Για το "Πέρασμα: ποίημα σε 7 κινήσεις" 

- του Χρήστου Μπέλλου

«Διανύοντας τη Μεγάλη Εβδομάδα και οδεύοντας στην κορύφωση των Παθών έως την Ανάσταση-την Κυριακή του Πάσχα, τρόπον τινά, γίνεται ένα πέρασμα, ολοκληρώνεται μια κίνηση, επέρχεται κάποια αλλαγή.

Για τον Ιουδαϊσμό ήταν το πέρασμα από τη γη της δουλείας την Αίγυπτο, στη γη της Επαγγελίας την Ελευθερία.

Για τον Χριστιανισμό ήταν το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή με την Ανάσταση του Χριστού *αποτελώντας πεδίο έρευνας, έμπνευσης και διαμάχης για την ανθρωπότητα*

†

Ο Πάνος Δρακόπουλος δημιούργει το δικό του σύμπαν και κάνει το δικό του «ΠΕΡΑΣΜΑ» (Γαβριηλίδης, 2015) «ΠΟΙΗΜΑ ΣΕ 7 ΚΙΝΗΣΕΙΣ», μία ποιητική συλλογή μέσα από την σύνθεση εφτά ποιημάτων. Μία σπονδυλωτή ποιητική ραχοκοκαλιά μ’ εφτά σπονδύλους και τον ποιητή μπροστά στο χειρουργικό τραπέζι να επιχειρεί λεπτεπίλεπτη δουλειά ακριβείας, ώστε τόσο τα ποιήματα όσο και οι χόνδροι που τα συνδέουν να κάνουν την συγγραφική πράξη επιτυχημένη και μακρόβια.

Το «ΠΕΡΑΣΜΑ» διαβλέπει την επίγεια ζωή εκείνου του ιστορικού προσώπου με την μεγαλύτερη επίδραση στον κόσμο. Εκκινώντας από μείζονος σημασίας κοινωνικές συνθήκες, περνά στη γέννηση και άγνωστη παιδική ηλικία, μεταβαίνει στην ωριμότητα, η οποία - εκτός των άλλων - συνοδεύεται από την αναγνώριση της ιδιότητας του Δασκάλου και καταλήγει στη λύση της ζήσης και την απόδοση του επέκεινα μέσα από το «θαύμα» της ποιητικής πένας.

Καθότι, το Πάσχα συμπίπτει κατ’ αρχήν τον Απρίλιο, τον μήνα που βρίσκεται στην καρδιά της Άνοιξης ο θάνατος και η Ανάσταση του Θεανθρώπου προσωποποιούνται στη φύση, η οποία με τη σειρά της «ανασταίνεται» διαρρηγνύοντας τον κύκλο γέννα-ζωή-θάνατος. «Η υψηλότερη μορφή της άνοιξης που ξέρω είναι μια ελληνική Μεγάλη Εβδομάδα», έλεγε ο Σεφέρης. Ο θάνατος υπερνικάται απ’ τη ζωή, μέσω της Ανάστασης, και συνεχίζεται-μετά θάνατον. Έτσι, προσφέρει γαλήνη στις ψυχές στέλνοντας το μήνυμα της αιώνιας ζωής από την καταπάτηση του θανάτου (θανάτω θάνατον πατήσας).

Στο «ΠΕΡΑΣΜΑ», ωστόσο, η φύση δεν συμμετέχει στο συνηθισμένο σχήμα γέννα-ζωή-θάνατος-ανάσταση-(μεταθανάτια) ζωή, αλλά την εντοπίζουμε σε μια συνεχή παράλληλη κίνηση με τους δρώντες και κυρίως με το κεντρικό πρόσωπο, επενεργώντας και συνδιαμορφώνοντας τις εξελίξεις.

Ο ποιητής στήνει το σκηνικό των κινήσεων με μια αλληλουχία ποιητικών αφηγήσεων, όπως: η σφαγή των νηπίων, η εμφάνιση του νεοφώτιστου ως σπόρος που δαμάζει το χώμα -και όχι το αντίθετο-, μια συγγνωστή προδοσία, η δυναμική του πειρασμού, το όνειρο του θανάτου ή της ανάστασης του παιδικού φίλου, το διακύβευμα της αιωνιότητας μέσα από την ενατένιση του βίου και έργου, αλλά και τη μνημόνευση, από αλλήλους, των εν ζωή πεπραγμένων του αποδημήσα.

Αν και η ποιητική σύνθεση κινείται (περίπου) γραμμικά στον χρόνο και οι 7 κινήσεις παραπέμπουν, ενδεχομένως, στις ημέρες της Μ. Εβδομάδας δεν πρόκειται για ένα ποιητικοποιημένο ιστορικό ρεπορτάζ, αλλά για την ολότελα φιλοσοφική θέαση του ποιητή για τη γέννηση, τη δράση και τον θάνατο ενός Δασκάλου με τις ιδιότητες εκείνες που θα τον αποκαλούσαμε Μύστη• μετουσιωμένη και εκφρασμένη με γνήσιο ποιητικό λόγο, με αναπτυγμένα πλείστα γλωσσικά εργαλεία που την κάνουν τέχνη και την εντάσσουν αξιοκρατικά στον χώρο της ποίησης.

Στον χώρο της τέχνης εκείνης, που πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα, ανανεώνει τους αναστοχασμούς, συγκινεί και εν γένει ενεργοποιεί το συγκινησιακό (και όχι μόνο) αισθητήριο του αναγνώστη.

(αναζητήστε το, θα σας αποζημιώσει)

-δια του λόγου το αληθές, παραθέτω την έκτη κίνηση:

 

VI.

ΕΝΥΠΝΙΟ

 

Είχαν, δεν είχαν ροδίσει

μια χούφτα χειμώνες

από κείνη τη ζωοδότρα βουτιά

στα νερά του Ιορδάνη,

όταν ήρθε και στάθηκε στον ύπνο του

ξανά και ξανά

η ίδια απόκοσμη εικόνα:

 

Η πέτρα ενός τάφου

που – έτσι ανυπάκουη

στο σθένος μιας λεγεώνας βετεράνων

που – έτσι αδιάφορη

και σκληρή σε θρήνους και ουρλιαχτά

σε μύριες περί του χαμού εκκλήσεις

που – έτσι ριγμένη μπρούμυτα

στο χείλος του θανάτου

τίποτα δεν την έκανε παραπέρα

τίποτα δεν την έκανε κουμάντο.

 

Τον ξύπνησαν

με την βιασύνη του νέου.

 

«Ο Λάζαρος

απροειδοποίητα

νεκρός!»

«Άνοιξη των Παθών» - στο Ρ/Σ Λυχνάρι 91.7

Τη Μεγάλη Παρασκευή στο Ραδιόφωνο Λυχνάρι - Radio Lihnari.
Κατά την διάρκεια του προγράμματος μας, τα μέλη από το Εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής και Ανάγνωσης «Το Κοχύλι» γράφουν και επιλέγουν κείμενα και ποιήματά για την πιο φορτισμένη συγκινησιακά ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, τη Μεγάλη Παρασκευή.

Κείμενα κατάνυξης και θρήνου που απαγγέλουν και διαβάζουν τα μέλη της Θεατρικής Ομάδας του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβαθμιας Εκπαίδευσης Ρόδου.

Λυχνάρι 91.7 στο E-Radio.gr: 

Ακούστε τώρα ζωντανά Λυχνάρι 91.7, Ρόδος στο E-Radio.gr, το Νο1 ελληνικό radio portal