Δευτέρα, Δεκεμβρίου 28, 2020

«Του Κοχυλιού τα Παραμύθια» στο Ρ/Σ Λυχνάρι 91,4



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΔΟΣΕΩΝ

 

 

«Του Κοχυλιού τα Παραμύθια»

στο Ρ/Σ Λυχνάρι 91,4

 

 

Ώρα μετάδοσης: τις 20.45

 

 

 

Δευτέρα, 21/12/2020:

1.     Ο βασιλιάς και η ψευδή κοπέλα

Ραδιοσκηνοθεσία: Αναστασία Ζέππου

 

Τρίτη, 22/12/2020:

2.    Ο κύριος Μπιρμπιντάουμ

Ραδιοσκηνοθεσία: Αυγουστίνος Τσιριμώκος

 

Τετάρτη, 23/12/2020:

3.     Christmas Spirit

Ραδιοσκηνοθεσία: Χρήστος Μπέλλος

 

Παρασκευή, 25/12/2020:

4.    Τα Χριστούγεννα του Τα Κι Κο

Ραδιοσκηνοθεσία: Θάλεια Δρακοπούλου

 

Δευτέρα, 28/12/2020:

5.     Το μελάκι

Ραδιοσκηνοθεσία: Σουζάνα Ιωακειμίδου

 

Τρίτη, 29/12/2020:

6.    Τα γενέθλια της γιαγιάς

Ραδιοσκηνοθεσία: Πελαγία Ρωμνάκη – Ευαγγελία Στεφανάκη

 

Τετάρτη, 30/12/2020:

7.     Ο θρύλος του κοκκινολαίμη

Ραδιοσκηνοθεσία: Μαρία Πιζάνια

 

Παρασκευή, 1/1/2021:

8.    Άνδρας στο φεγγάρι

Ραδιοσκηνοθεσία: Μαρίνα Δεληγιάννη

 

Δευτέρα, 4/1/2021:

9.    Λάθος παραμύθια

Ραδιοσκηνοθεσία: Πάνος Δρακόπουλος

 

Τρίτη, 5/1/2021:

10.               Το παραμύθι που σου υποσχέθηκα

Ραδιοσκηνοθεσία: Μαρία Σούλου

 

Τετάρτη, 6/1/2021:

11.Ο πρίγκιπας και η γοργόνα

Ραδιοσκηνοθεσία: Χάρης Γεωργούλης

 

 

 

Ελεύθερη - διαδικτυακή ακρόαση:

 http://www.e-radio.gr/Lihnari-917-Rhodes-i196/live


Καλή σας ακρόαση!

Κυριακή, Δεκεμβρίου 27, 2020

Η ώρα των εμβολιασμών


[Γελοιογραφία: Δ. Χατζόπουλος / εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 29/11/2020]

Η επιστήμη δεν είναι ενός άλλου κόσμου. Εμπεριέχει τον άνθρωπο – που σημαίνει, εμπεριέχει και τις σκιές του και τα ελαττώματά του. Λόγου χάριν, την αλαζονεία του ή την παθολογική του ανάγκη για βεβαιότητες.

 

Η επιστήμη όμως διαθέτει, ειδικά ως προς το τελευταίο, ένα πλεονέκτημα που δεν εμφανίζεται σε καμιά άλλη περιοχή του επιστητού (πχ στην θρησκεία): αναγνωρίζει τα λάθη της. Προχωράει διορθώνοντας τα. Γεγονός που σημαίνει πως μία ισχυρή δόση σκεπτικισμού πάντα την θρέφει και την γονιμοποιεί, στο επόμενο της, κάθε φορά, βήμα.

 

Απέναντι στην κόβιντ περιπέτεια είδαμε την χειρότερη, ίσως, μα και την καλύτερη εκδοχή της επιστήμης. Αν δεν διευκρινιστεί επακριβώς στο μέλλον η βιολογική κοιτίδα του τελευταίου κορωνοϊού, θα αναρωτιόμαστε ες αεί για το αν είναι γέννημα ενός εργαστηρίου ή του φυσικού μας οικοσυστήματος με τη συνέργεια των όρων που του επιβάλλει η μαζική κτηνοτροφία (τα δύο μέχρι στιγμής πιο πιθανά σενάρια εκκίνησης του προβλήματος).

 

Πολλοί επιστήμονες της πλέον όχι και τόσο μακρινή μας Κίνας αρχικά υιοθέτησαν τον νόμο σιωπής που τους επέβαλαν οι Κινεζικές αρχές, ενώ και ο ίδιος ο Π.Ο.Υ. ακόμη, υπό τις πιέσεις του κινεζικού παράγοντα, έκανε αρχικά άστοχες καθησυχαστικές δηλώσεις, τις οποίες αργότερα υποχρεώθηκε να ανασκευάσει.

 

Είδαμε όμως και την άλλη όψη του νομίσματος: είδαμε και τον καθημερινό αγώνα του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού σε όλη την υφήλιο, να αγωνίζεται σε καθημερινή βάση με τα πενιχρά μέσα που του έχουν αφήσει οι περί υγείας τρέχουσες οικονομικές πολιτικές, καθώς και με τα νέα, κατ’ ανάγκην αποσπασματικά δεδομένα που το προμήθευε, στο ενδιάμεσο, η πρωτογενής επιστημονική έρευνα.


Ό,τι κατορθώθηκε μέχρι στιγμής είναι απόρροια αυτού του μόχθου. Ειδάλλως θα είχαμε εντελώς διαφορετικά νούμερα (κρουσμάτων και νεκρών) όπως και διαφορετικές πολιτικές, παγκοσμίως.

 

Τελευταίο μείζονος βήμα σε αυτή την προσπάθεια της επιβίωσης μας είναι ο εμβολιασμός έναντι του κορωνοϊού. Πληροφορούμαστε πως τα εμβόλια, που έχουν περάσει τους σχετικούς θεσμικούς ελέγχους, έχουν μεταξύ τους διαφορές στα πρωτόκολλα και την παρασκευή τους κι ότι η αποτελεσματικότητα τους δεν υπόσχεται το 100 τοις 100.

 

Είναι εύλογο να ανησυχεί κανείς – που θέλει να είναι έντιμος πρωτίστως απέναντι στον σκεπτικισμό του, μα και στην κρισιμότητα της ιστορικής αυτής φάσης. Σε αυτές όμως τις περιπτώσεις συλλειτουργεί μέσα μας και η εμπιστοσύνη που είτε έχουμε, είτε δεν έχουμε, στους ιατρικούς κι επιστημονικούς θεσμούς.

 

Η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι ιδιαίτερα σύνθετη – τόσο που, αν ήταν όντως απλή, όλες οι σχετικές θεωρίες συνωμοσίας θα θρυμματίζονταν με το που θα έσκαγαν ράμφος από το αυγό τους. Η απλότητα του αφηγήματος που προτείνουν εξηγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δημοφιλία τους – που όσο κι αν είναι σε ανθρώπινο επίπεδο κατανοητή, σε πολιτικό επίπεδο, εγκυμονεί πολλούς κινδύνους.

 

Διακυβεύονται τόσα πολλά απ’ την επιτυχία των εμβολιασμών. Όχι μόνον το μείζον αγαθό της σωματικής μας υγείας, αλλά και τα στοιχεία εκείνα που συγκροτούν τα πνευματικά μας αντισώματα σε πανανθρώπινη, πολιτισμική κλίμακα.


Τρίτη, Δεκεμβρίου 15, 2020

Λι Γουενλιάνγκ (Li Wenliang)


Έχει ξεκινήσει η σχετική συζήτηση – πλησιάζοντας το κλείσιμο αυτού του περιπετειώδους 2020 – για το ποιά πρόσωπα έπαιξαν έναν ιδιαιτέρως καθοριστικό ρόλο σε αυτό.

 

Κι ενώ άλλες χρονιές – αυτό θα ηχούσε περισσότερο ως μία συνήθης δημοσιογραφική πρακτική, παρά σαν μία δοκιμή συλλογικής αυτογνωσίας, φέτος με την παγκόσμια εκδίπλωση της πανδημίας σε αδιάκοπη ροή, σκέφτομαι, πως θα είχε νόημα κάποιος να αρνηθεί τα πρωτεία μιας τέτοιας θέσης λχ στον Τζ. Μπάιντεν ή την Κ. Χάρρις (η διπλή επιλογή του περιοδικού "Time") και να υποδείξει ένα πρόσωπο, όπως ο Λι Γουενλιάνγκ (Li Wenliang).

 


Πρόκειται για τον ιατρό από την Ουχάν, ο οποίος είχε προειδοποιήσει συναδέλφους του για τον νέο κορωνοϊό ήδη από τα τέλη του περσινού Δεκεμβρίου, αλλά τότε οι κινεζικές αρχές τον είχαν κατηγορήσει για διασπορά ψευδών ειδήσεων και επίσης, είχαν επιχειρήσει να φιμώσουν. Πρόκειται για τον γιατρό του οποίου η έκθεση στον κορωνοιό τον οδήγησε στον θάνατο, στις 7/2/2020.

 

Στο πρόσωπο του βλέπει κανείς τον επιστήμονα που υπηρετεί τον συνάνθρωπο του και εναντιώνεται στο (πανίσχυρο σε όλα τα επίπεδα) Κράτος – όπως επίσης, εντοπίζει κανείς τον Άνθρωπο στην καλύτερη του στιγμή έναντι του πρωτόγνωρου και του απειλητικού.

 

Αν το 2021 αποδειχτεί καλύτερο για τη συλλογική μας επιβίωση, όπως και για την πολιτισμική μας ανάκαμψη – θα οφείλεται σε ανθρώπους, όπως ο Λι Γουενλιάνγκ.