Η καταστροφική τάση έχει
στον άνθρωπο ποικίλα υποστρώματα.
Εδώ έχουμε μία αποτρόπαιη έκφραση αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «ιεραποστολική μνησικακία».
Δεν γίνεται να ζητάς την έλευση ενός καλύτερου κόσμου – καταστρέφοντας.
Μισείς. Και σε θρέφει τόσο πολύ αυτό το μίσος – ώστε το νοηματοδοτείς σαν
κίνηση αφύπνισης και τάχα ξεμπροστιάσματος της υποκρισίας των άλλων που, ενώ
λεν, πως αγαπούν την ομορφιά, φθείρουν συγχρόνως το κλίμα.
Ναι, η κλιματική αλλαγή περνάει -και- από τις ανθρώπινες επιλογές.
Κι αυτές δεν μπορούν να φέρουν την μεταστροφή που υπόσχονται, όσο υποκινούνται από
κάθε μορφής μνησικακία.