Λίγες σκέψεις πριν την επίσημη παρουσίαση
Οφείλουμε να σας προεξοφλήσουμε, ότι δεν υπάρχει λόγος ιδιαίτερων πανηγυρισμών. Η τριάδα της συντακτικής μας ομάδας, και ο ομιλών, και ο Γιάννης και ο Δημήτρης, αναγνωρίζει ως βατήρα των πέντε ανθρώπινων αισθήσεών της, την πραγματικότητα –και η πραγματικότητα δωδεκανησιακή και νεοελληνική στο σύνολό της, δεν επιβάλλει την ύπαρξη ενός νέου περί τέχνης και λόγου περιοδικού.
Τουλάχιστον στην πρώτη της ανάγνωση. Διότι η πραγματικότητα δεν έχει ποτέ της μόνον μία ανάγνωση –κι ας επιχειρεί η τηλεόραση ή τα πολιτικά κόμματα, που νέμονται την εξουσία, να μας πείσουν για το αντίθετο.
Η πραγματικότητα ως οντότητα πολλαπλά πρισματική, ανάλογα με την αχτίδα φωτός που θα της εκπέμψεις, θα σου εκτινάξει και την ευδιάχυτη απόκρισή της. Συνεπώς, ας ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής το ποιόν της δέσμης φωτός που της απευθύνουμε ως νεογέννητη συντακτική ομάδα με την επωνυμία “Νησίδες”.
Αν μπορούσα να συνοψίσω σε μία μόνον λέξη το όλο μας εγχείρημα, θα ήταν η λέξη ‘ομορφιά’. Αν με υποχρεώνατε δε, να συντομέψω την ήδη μονολεκτική μου απόκριση σε ένα μόλις σημείο στίξης, θα ήταν ένα ερωτηματικό!
Αυτό το ερωτηματικό γύρω από την ομορφιά προσδιορίζει επακριβώς τις συντεταγμένες, όπου χαρτογραφήθηκαν οι “Νησίδες”.
Εξ ου και πληθυντικός τους αριθμός. Η πληθυντική απάντηση, ημών τε και υμών, απέναντι στο μέγα αίνιγμα της ομορφιάς και της ανυπόληπτης στις μέρες μας αγωνιάς για το περιεχόμενο κάθε φορά αυτής της ομορφιάς -με τη βοήθεια των κοινόχρηστων σε όλους μας λέξεων, χρωμάτων και εικόνων.
Δεν απηχεί όμως, μόνον αυτή την πληθυντικότητα το όνομά μας - “Νησίδες”. Κλείνει πονηρά το μάτι του και σε μια άλλη πληθυντικότητα της τηλεοπτικόπληκτης εποχής μας, η οποία έχει μετακυλήσει στο πολλαπλάσιο την έννοια και το βίωμα της μοναξιάς σε μοναξιές.
Παράγει παράλληλες κι ασύμπτωτες μοναξιές η γεμάτη παραισθησιογόνα εποχή μας. Και το χειρότερο: συνταγογραφεί για την υποτιθέμενη υπέβασή τους το ανέκφραστο και το βουβό. Φαύλος κύκλος δηλαδή!
Να γιατί παραμένουν ανυπόληπτες ή και ακατάληπτες για τόσους πολλούς ανθρώπους οι λεγόμενες “καλές τέχνες”: διότι υπονομεύουν την κραταιά μιντιακή μόδα της αυτολογοκρισίας σε όλα τα επίπεδα –της ουσιαστικής αυτοέκφρασης, της δημιουργικής αυτενέργειας, της υγιούς αυτοεκτίμησης σε τελική ανάλυση. Μίζεροι και γκρινιάρηδες είμαστε πολύ καλύτερη λεία στους πάσης φύσεως προπαγανδιστές, στους πάσης φύσεως δημοσκόπους και διαφημιστές.
σε επόμενη ανάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου