Παιδαγωγική συνάντηση στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Το πρωινό της περασμένης Πέμπτης (27/5) ήταν πολύ σημαντικό για τις εκτός σχολικής μονάδος δράσεις του τμήματός μας (Δ2, ΔΣ Κοσκινού). Αποδεχόμενοι την τιμητική πρόσκληση της καθηγήτριας του Παν/μιου Αιγαίου κας Ελένης Σκούρτου, συμμετείχαμε στο μάθημα της «Εργαστήριο Δημιουργικής Ανάγνωσης: Η Δύναμη του Αναγνώστη». Ενώπιον προπτυχιακών φοιτητών, μετεκπαιδευόμενων δασκάλων και της σχολικής συμβούλου της Περιφέρειας μας, κας Μαρίας Καβαλιέρου. Εξ ου και ο όρος που επιλέχθηκε "παιδαγωγική συνάντηση". Λιτός κι εύστοχος.

Κατά το πρώτο της μέρος παρουσιάσαμε ο ίδιος με τα παιδιά από κοινού –χάρη στη χρήση υπολογιστή και βιντεοπροβολέα– το γενικό πλαίσιο και τις ποικίλες εξακτινώσεις πάνω στις οποίες διαρθρώνεται το φετινό Σχέδιο Εργασίας (Project) μας υπό τον τίτλο «Μαθητική βιβλιοφιλία». Η χρήση 3 βιβλιοθηκών (σχολική-του τμήματος, «Οδ. Ελύτης», κινητό παράρτημα της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ρόδου), η συμμετοχή μας σε Προγράμματα συγγραφής κειμένων από το ΔΚΣΚΜ Ρόδου, η λειτουργία λέσχης αναγνωστών και τμήματος δημιουργικής γραφής έως την παραγωγή σκετς και διασκευών σε κόμικ από μέρους του τμήματός μας, διέγειραν το ενδιαφέρον των ακροατών άμεσα και δημιουργικά.

Οι απορίες δε, με την πάροδο των λεπτών, των αναφορών και των διαφανειών αυξήθηκαν κατά …γεωμετρική πρόοδο! Είτε προς το πρόσωπο των πρωταγωνιστών – παιδιών, είτε προς τον γράφοντα.

Εκεί που λύθηκαν ολωσδιόλου η σκέψη και η γλώσσα – η γλώσσα και η σκέψη (άρρηκτο κι ευγενές δίδυμο) ήταν κατά την παρουσίαση του διαθεματικού Προγράμματος μας υπό τον τίτλο «Η κιμωλία». Η πορεία μίας δημιουργικής ανάγνωσης κι –ας μου επιτραπεί ο όρος– «μεταφοράς» μίας εκ των πασίγνωστων ιστοριών του Μικρού Νικόλα (Ρ. Γκοσινί-Ζ.Ζ. Σαμπέ) σε θεατρικό παιχνίδι, σε κινηματογραφικό ντεκουπάζ, σε κόμικ και σε πλήθος άλλων δραστηριοτήτων έως το …μακιγιάζ – εφόσον αναφερόμαστε κατ’ ουσίαν σε μία κινηματογραφική διασκευή!

Ήταν, νομίζω, μάθημα αιχμής για τα παιδιά προς δύο κατευθύνσεις: πρώτον, αισθάνθηκαν άμεσα το ενδιαφέρον τόσων ανθρώπων για τη δουλειά τους με τα δικά της ειδικά χαρακτηριστικά που συνοψίζονται στην λέξη «αυτενέργεια». Και δεύτερον, συνειδητοποίησαν από πρώτο πάλι χέρι, πως ο διάλογος είναι από τα πρώτα συστατικά στοιχεία που καταξιώνει ένα μάθημα: είτε σε επίπεδο Δημοτικού, είτε ομιλούμε για το Πανεπιστήμιο.

Η εκδρομή μας ολοκληρώθηκε με μία τρίτη –εξίσου σημαντική με τις δύο προηγούμενες- «φάση»: την περιήγησή μας στις αίθουσες που στεγάζεται η Βιβλιοθήκη και το Αναγνωστήριο του Παν/μίου. Οι βιβλιοθηκονόμοι της σχολής εξήγησαν στα παιδιά τον τρόπο αρχειοθέτησης του θησαυρού που περιέχεται στα ράφια και στους σκληρούς δίσκους της Βιβλιοθήκης. Εντέλει, τα ίδια τα παιδιά αναζήτησαν τίτλους από την εργογραφία της Αλ. Ζέη, του Ευγ. Τριβιζά, του Τζ. Ροντάρι – μεταξύ πολλών άλλων.

Πέρα από τα άμεσα προφανή κρατούμε: την έγνοια της κας Ελ. Σκούρτου για το καθετί που αφορούσε τους 10χρονους μαθητευόμενους δημιουργούς (είχε φροντίσει μέχρι και για το κολατσιό τους), το διοργανωτικό τάλαντο της συναδέλφου δασκάλας στο 1^ο ΔΣ Ρόδου, της κας Τσαμπίκας Μακρόγιαννη και του διευθυντή του ΔΣ Κοσκινού κου Κώστα Μουτσάκη, τη θερμή και φιλική υποδοχή των δράσεων μας από τόσους έμπειρους συναδέλφους – εκπαιδευτικούς και την επιμονή των παιδιών να παρουσιάσουμε την «Κιμωλία» στους παρισταμένους υπό μορφή θεατρικού δρώμενου.

Ά! Και την απορία-δυσφορία της μικρής Μαρίας, η οποία κατά την είσοδό μας στο κτήριο του Παν/μίου, μου ψιθύρισε στο αυτί: «Κύριε, παντού έχει αφίσες και γραμμένους τοίχους».

- Και γιατί σε ενοχλεί αυτό, Μαρία μου;

- Γιατί είναι άσχημοι και γεμάτοι βρισιές…