«Το μαχαίρι» (Ποίηση-μουσική: Πάνος Δρακόπουλος).
Μοντάζ- βίντεο: Στέλιος Σκαραβαίος
«Το μαχαίρι» ως ποίημα «ανέτειλε» στη λευκή σελίδα της δημιουργίας, αν δεν με απατά η μνήμη μου, προ δωδεκαετίας. Στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού δημιουργικής γραφής της τότε Θεατρικής Ομάδας του Παν/μίου Αιγαίου. Μελοποιήθηκε σχεδόν απνευστί τα Χριστούγεννα του 2000. Κατά το ξημέρωμα – λίγο πριν ξεχυθούν στο πεντάγραμμο της νεογέννητης μέρας τα έγχορδα των πουλιών.
Είχε ερμηνευτεί με μια φωνή και μια κιθάρα ως «κρυμμένο» τραγούδι στο καλύτερο ηχογράφημα των Ετεροθαλών, που ωστόσο δεν ευτύχησε να κυκλοφορήσει ποτέ. Ένα ΕP 6 τραγουδιών εν ονόματι «Απ΄ όλους τους θεούς».
Στο ενδιάμεσο, ενώ είχε βρει ως κείμενο το αναγνωστικό του κανάλι με την κυκλοφορία της «Πόσιμης ζωής» (εκδ. Γαβριηλίδης, 2006), με απασχόλησε από άποψη ενορχηστρώσεως – κυρίως έπειτα μία θαυμάσια πάλη με τα παιχνιδιάρικα κύματα που συχνάζουν χειμώνα καλοκαίρι απόκεντρα της ακτής Μιαούλη (στη Ρόδο).
Λοιπόν. Τις πρώτες εβδομάδες του φετινού Σεπτεμβρίου επήλθε το …μοιραίο. Αναδύθηκε. Χειροποίητο. Εξ ολοκλήρου από τα δικά μου «χέρια».
Ο καλός φίλος, ο Στέλιος ο Σκαραβαίος, με κέφι και χτυποκάρδι εφήβου, είν’ η αλήθεια, ανέλαβε το πέρασμα του «Μαχαιριού» στην εικόνα. Με έργα (φωτογραφίες, εικαστικά) δικά του, της Νάντας, της Αργυρώς κ.α., τους οποίους ευχαριστώ επωνύμως και δεόντως.
Στην αθέατη, απ’ όλους μας, άκρη του βλέμματος τους – του βλέμματος σας!
(εκδ. Γαβριηλίδης, 2006).
