«ΕΤΕΡΟΘΑΛΕΙΣ» - Απόηχοι του χώρου και χρόνου

Μπορεί η εικόνα να φέρνει κάπως σε ...Dark Side of the Moon – όμως ο ήχος είναι μάλλον Here Comes the Sun – και η Λέιντα, όπως πάντα, Ουράνιο βιολιστικό τόξο.

 

Το τραγούδι «ΕΤΕΡΟΘΑΛΕΙΣ» (τραγούδι γραμμένο το ’98 – που ‘χε πολλά χρόνια να παιχτεί σε ευρύ ακροατήριο), απ’ την πρόσφατη θαυμάσια εκδήλωση «Απόηχοι του χώρου και χρόνου» που διοργάνωσε ο Σύλλογος Αρχιτεκτονικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ρόδου. και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ρόδου.

Χάριν των φίλων που δε μπόρεσαν να έλθουν – θ’ ανεβάσουμε κι άλλα βιντεάκια απ’ την συγκεκριμένη βραδιά, στο You Tube.

 

Θερμές ευχαριστίες στον Λευτέρη Γκοτζογιάννη για την εικονοληψία!

 

«Σαν χαίτη που καλπάζει

Η ελπίδα μας

Σαν δασάκι πνευστό του ανέμου

Είν’ η μοίρα μας

 

Είμαστε κείνοι που φιλιώνουν

Με τ’ ολονύχτιο λευκό

Κείνοι που δε φορούν

Στα όνειρα τους νυχτικό!»

Βάλ Κίλμερ [1959-2025]

Πριν από λίγα χρόνια - στο "Val", ντοκιμαντέρ, παραγωγής του 2021, είχαμε την ευκαιρία να δούμε μία πλούσια προσωπογραφία ενός ηθοποιού –  που μας είχε μαγέψει με μία σειρά ερμηνειών σε κινηματογραφικά έργα, τόσο ετερόκλιτα μεταξύ τους, που δεν υπήρχε πια καμιά αμφιβολία για το υποκριτικό του μέγεθος.

 

Εκεί, μάθαμε για τη μεγάλη του λατρεία στο θέατρο, στον Μάρκ Τουέιν, για την αφοσίωση και την εργατικότητα που επιδείκνυε σε κάθε ρόλο που αναλάμβανε, αλλά και τα σκοτάδια που αναμοχλεύονταν στη ζωή και στην σταδιοδρομία του, όταν πραγματικά «γίνεσαι ένας άλλος».

 

Επίσης, καταμαρτυρούταν μπροστά μας μία δύναμη που κατακτάει κανείς - μόνο όταν παλεύει, όχι πια για την καριέρα ή την πορεία του μέσα στην βιομηχανία του θεάματος – αλλά για την ίδια του τη ζωή. Τον αγώνα του έναντι του καρκίνου.

 

Χθες, μάθαμε ότι έφυγε απ' τη ζωή.

 

Δεν τα κέρδισε όμως όλα ο καρκίνος.

 

Και γι' αυτό, θαρρώ, ότι υπήρξε ένας πολύ μεγάλος δάσκαλος – κι όχι απλώς ένας απ’ τους κορυφαίους ηθοποιούς της εποχής μας.

Ο Βάλ Κίλμερ.

[1959-2025]