Ανάσκελα

Ένα από τα ιστολόγια που επισκέπτομαι κάθε τόσο λόγω των συχνά ευρηματικών του κειμένων είναι, το επονομαζόμενο "Στον πύργο".
Συντάκτης και οικοδεσπότης του, ένας φίλος: φίλος πραγματικός και φίλος συνάμα της γραφής -ο I.P.Potis.
Ένα από τα κείμενα του, που αυτόματα, θα 'λεγε κανείς, με 'πήραν από το χέρι' είχε τον τίτλο "λίγο πριν την τελευταία τζούρα".
Χάριν παιχνιδιού πήρα το θάρρος να το παραλλάξω λιγάκι.
Η διαλεκτική με το έργο του Μπόρχες, ένα απ' τα πολλά,
σε εξοικειώνει και με αυτό:
να μη διστάζεις να 'τριφτείς' και με τα παιχνίδια των άλλων!

«Ανάσκελα»

Ανάσκελα.

Καπνίζεις με κλειστά τα μάτια και προσπαθείς να φτιάξεις με το μυαλό σου μια εικόνα.

Είναι μια εικόνα σχετικά απλή.

Προσπαθείς να δεις τον εαυτό σου ανάσκελα να καπνίζει με κλειστά τα μάτια.

Όμως δεν μπορείς.

Αντί για αυτό βλέπεις έναν άσπρο τοίχο.

Ύστερα καταλαβαίνεις, πως είσαι στο ταβάνι.

Ύστερα καταλαβαίνεις, πως τα μάτια σου είναι ανοιχτά.

Και πως, στο τέλος, κάποιος προσπαθεί να σε δει με το μυαλό του, ενώ βρίσκεται ανάσκελα και κοιτάζει το ταβάνι…