Πέμπτη, Ιανουαρίου 08, 2015

Για το "Κόκκινο βιβλίο" της Μπάρμπαρα Λέμαν.


Από τις ποικίλες βιβλιο-γεωτρήσεις των ημερών και ειδικότερα, σε εκείνη την περιοχή που ανόητα υποστηρίζει πως "απευθύνεται σε παιδιά", οφείλω να εξομολογηθώ, πως χτυπήσαμε βράχο σε ουκ ολίγες περιπτώσεις: είτε με την παρουσία των στερεοτύπων της λεγόμενης παράδοσης να στομώνει τα αφηγηματικά μέσα του εκάστοτε παραμυθά, είτε από την ανέμπνευστη ονείρωξη του να απαλλαγεί από αυτά, η προβλεψιμότητά του έργου του, μάς μοίρασε αναρίθμητα χασμουρητά.

Εκεί όμως, που εντοπίσαμε φλέβα χρυσού άπαντες (από 5 μέχρι +35 περιφορών γύρω από τον ήλιο) ήταν με το "Κόκκινο βιβλίο" της Μπάρμπαρα Λέμαν.

Ένα βιβλιαράκι που δεν περιέχει σταγόνα λέξεως - αλλά αντιθέτως: αναπνέει πάνω στο ανοιχτό πέλαγο της φαντασίας - τόσο της δημιουργού του, όσο (και εδώ το πολλαπλά ενδιαφέρον) του αναγνώστη του.


Δεν είναι πρόταση να το διαβάσει κανείς - είτε μόνος, είτε με τους μικρούς φίλους του. Είναι ευχή.


Για τις σχετικές τυπογραφικές πληροφορίες 

Δεν υπάρχουν σχόλια: