Πέμπτη, Μαρτίου 07, 2024

«ΤΟ ΚΟΧΥΛΙ ~ 11 χρόνια βοής»


«Έπεσα για να κολυμπήσω και άφησα την καρδιά μου πίσω

Άφησα την καρδιά μου χάμω σαν το Κοχύλι μες την άμμο»

[“Τα Ρω του Έρωτα”, 1972 ]

 

 Οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη αντήχησαν την Κυριακή, 25 Φεβρουαρίου 2024 στην «Ρωγμή του Χρόνου» της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου στη γενέθλια γιορτή «Κοχύλι στο Πεντάγραμμο ΙΙ» του Εργαστηρίου δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής «Το Κοχύλι», το οποίο φέτος έκλεισε τα 11 χρόνια λειτουργίας του και πλέον διανύει αισίως το 12ο του έτος.


Το καλοκαίρι του 2012 ο εμπνευστής και συντονιστής του Κοχυλιού, Πάνος Δρακόπουλος, έκανε ανοιχτό κάλεσμα για συμμετοχή σε ένα Εργαστήριο Δημιουργικής Ανάγνωσης και Γραφής:


«Το Εργαστήριο Δημιουργικής Ανάγνωσης και Γραφής «ΤΟ ΚΟΧΥΛΙ» απευθύνεται σε: αναγνώστες, φοιτητές, εκπαιδευτικούς και ανθρώπους της γραφής που θα ήθελαν να εμπλουτίσουν τις αναγνωστικές και συγγραφικές τους εμπειρίες έως εκείνο το όριο της δημιουργικής τους τόλμης».


Η πρώτη συνάντηση των μελών του νεογέννητου τότε «Κοχυλιού» πραγματοποιήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Έκτοτε η  «ανθρωπογεωγραφία του Κοχυλιού το ανασυνθέτει», όπως αναφέρει στην συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στο Ραδιόφωνο Λυχνάρι για την εκδήλωση «Κοχύλι στο Πεντάγραμμο ΙΙ» ο Πάνος Δρακόπουλος[Συνέντευξη στον Παναγιώτη Χριστοφόρου, 25/2/2024.  ]


Ένα Εργαστήρι, στο οποίο καθένας, που αγαπά την τέχνη της ανάγνωσης και της γραφής, είναι ελεύθερος να δημιουργήσει, να καλλιεργήσει τη σκέψη του, να αλληλεπιδράσει με μέλη του εργαστηρίου και τους καλεσμένους του, όπως ποιητές, μεταφραστές, φωτογράφους, τυπογράφους, ζωγράφους – με ανθρώπους που αγαπάνε και εκφράζονται μέσω της τέχνης.


Και η βεντάλια της τέχνης, διαρκώς ανοιχτή, σκορπά το αεράκι της έμπνευσης και της δημιουργίας στην ίδια και στους γύρω της.


«11 χρόνια βοής. Όπως η ατέρμονη βοή της θάλασσα. Έχει κρυφή δυναμική. Η βοή που βγαίνει από ένα κοχύλι. Έτσι εξελίσσεται η παρέα (μας) και η συντροφικότητα μέσα από ένα Κοχύλι. Τα κοχύλια μπορεί να φαίνονται μοναχικά, αλλά υπάρχουν περιοχές που ζούνε όλα μαζί και δημιουργούνε μια κοινωνία».  Λόγια φίλου του «Κοχυλιού», που παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια απ’ έξω τις δράσεις του.


Γιατί «Κοχύλι» σημαίνει εξωστρέφεια και άνοιγμα στην κοινωνία. [Για τις δράσεις του «Κοχυλιού» βλ. ενδεικτικά: https://nothia.blogspot.com/2023/08/12.html ]


Από το άνοιγμα αυτό δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα ίδια τα γενέθλια του Εργαστηρίου, με την φετινή παράσταση «Κοχύλι στο Πεντάγραμμο ΙΙ».


Πρόκειται, κατ’ ουσίαν, σε μία γιορτή, όπου ο γραπτός λόγος συνομιλεί με την θεατρική παρουσία και την μουσική. Τον κορμό της παράστασης αποτελούν μουσικά κομμάτια, τα οποία επιλέγονται κάθε φορά από τον συντονιστή του «Κοχυλιού». Τα μέλη του (τρέχοντος έτους και παλαιότερων ετών) καλούνται να γεφυρώσουν το ένα τραγούδι με το άλλο, εμπνευσμένα από τους στίχους των τραγουδιών. Έτσι περνάμε από το ένα κομμάτι στο άλλο, μέσα από μονολόγους, σάτιρα, διαλόγους, δράμα, ποίηση, με τη μουσική να παίζεται ζωντανά από μέλη του Κοχυλιού.

 

Φέτος, το «Κοχύλι στο Πεντάγραμμο ΙΙ» ντύθηκε μουσικά από την Λέιντα (Leida) στο βιολί, την Λίλυ στο πιάνο, την Θάλεια στη φωνή και στα κρουστά, τον Οδυσσέα στην κιθάρα και τον Πάνο στις κιθάρες και στη φωνή. 


Έγραψαν κι ενσάρκωσαν πάνω στη σκηνή της «Ρωγμής του Χρόνου» τα μέλη του Εργαστηρίου, με σειρά εμφάνισης:

Δέσποινα Αρβανιτάκη, Λίλυ Γανωτάκη, Θάλεια Δρακοπούλου, Χρυσάνθη Μανούσακα, Αναστασία Ζέππου, Ιωάννα Παπανικολάου, Κατερίνα Νοτοπούλου, Πάνος Δρακόπουλος, Μαρουλίτα Παπαδόσηφου, Λευτέρης Κατσούρης, Ελένη Κυρμουζούδη, Σουζάνα Ιωακειμίδου.

 

Επίσης με κείμενα τους στο Πρόγραμμα της Γιορτής συμμετείχαν και τα ιδρυτικά του μέλη, Βάλια Μυλωνά και Αργύρης Κόσκορος.


Σημειωτέον πως την τυπογραφικών φροντίδα των Αφισών κι όλων των εντύπων είχε ο επί σειρά φίλος και συνεργάτης του Εργαστηρίου, Νίκος Χατζηκαλημέρης και την χορηγία επικοινωνίας ένας ακόμη σταθερός αρωγός και συμπορευτής του, το Ρ/Σ Λυχνάρι 91,4.


Ο πάνω όροφος της «Ρωγμής του Χρόνου» σύντομα ήταν κατάμεστος από φίλους του Κοχυλιού, που συμμετείχαν στα γενέθλια του.


Το εντεκάχρονο «παιδί» των γενεθλίων από την πρώτη στιγμή ξετύλιγε τα πολύτιμα δώρα του: χειροκρότημα, τραγούδι, χαμόγελα, συγκίνηση, εγκάρδιες αγκαλιές και φράσεις, όπως «Θέλουμε κι άλλο – ήταν λίγο…» –  κι ας διήρκησε μιάμιση περίπου ώρα.


«Το Κοχύλι» τους ευχαριστεί θερμά!

 

Κείμενο: Κυρμουζούδη Ελένη

Φωτογραφίες: Κατερίνα Χριστοπούλου, Αντριάννα Καραβασίλη, Γωγώ Τάψα

1η δημοσίεση:

Εφημερίδα ΡΟΔΙΑΚΗ, 6/3/2024, σελ. 16


Δεν υπάρχουν σχόλια: