«Ο υπνόσακος» γράφτηκε τον Σεπτέμβριο του 1996. Προ 18 ετών – όχι, αστεία. Ήμουν σχεδόν άλλος άνθρωπος: μόλις αυτόνομος, μόλις στον 100ο μου στίχο, μόλις ανακουφισμένος από ένα σωρό ψευτοδαίμονες – σκάβοντας να βρω το διαφορετικό, πραγματικό δαιμόνιο μου.
Τον ακούω σήμερα και μού λέει όσα δεκάδες φωτογραφικά άλμπουμ της εποχής εκείνης μού αποκρύπτουν ή συναφείς αναμνήσεις επανασκηνοθετούν μέσα μου, όχι, πάντοτε, δίχως την λειτουργία της παραίσθησης.
Μου ανακαλεί ακόμη, τους «Ετεροθαλείς» – με τους οποίους το ηχογραφήσαμε το καλοκαίρι του 1998: ο Λάμπρος παίζει τζουρά, ο Νίκος πιάνο και πλήκτρα, με τον Νεκτάριο μοιραζόμαστε τις κιθάρες και το μπάσο, ενώ πίσω από τα μικρόφωνα γράφουν με τον ιδιαίτερο χρωστήρα της φωνής τους ο Γιάννης με την Ρίτσα.
Δεν ξέρω αν έχει κάποια ιδιαίτερη μουσική αξία – όπως κι ό,τι έκτοτε έχω ηχογραφήσει. Και δεν χρειάζεται ποτέ να το μάθω. Μου αρκεί που με ανατριχιάζει σαν μίαν αλήθεια που σε ηλεκτροδοτεί μετά από τόσα χρόνια και συνάμα δεν σε θαμπώνει με την ξελογιάστρα ομορφιά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου