No thought control

Ούτε μόνο αγάπη (για τα παιδιά, για τα επιμέρους γνωστικά πεδία, για τη διδασκαλία καθεαυτή, κοκ) - ούτε μόνο γνώση (για τα παιδιά, για τα επιμέρους γνωστικά πεδία, για τη διδασκαλία καθεαυτή, κοκ).

Ο δάσκαλος, που είναι άξιος του τίτλου του, χρειάζεται να υλοποιεί το διαρκές σμίξιμο της αγάπης και της γνώσης (επομένως και την υπέρβαση εκείνου του ορίου που του θέτει ενώπιον του η άγνοιά του) όσον αφορά τους μαθητές και τις μαθήτριές του.

Δια βίου μαθητής ο ίδιος - ες αεί ερωτευμένος με το προσωπικό του αίνιγμα, όσο και των νεότερών του, συνασκείται, δοκιμάζει, γαλουχεί και γαλουχείται από εκείνη τη σχέση, που
ελάχιστες άλλες στη ζωή - έχουν ισότιμη σφραγίδα για την ταυτότητά του.

Αυτόν τον παιδαγωγό έχει ανάγκη η εποχή μας - αν δε θέλει να αυτοδιαλυθεί σαν μία ακόμη Βαβυλωνία: τον δάσκαλο/τη δασκάλα της αγάπης και συγχρόνως της γνώσης, αυτή τη σπάνια οντότητα - όχι ένα ακόμη, όσο φιλόδοξο ή τάχα πρωτοποριακό εκπαιδευτικό σύστημα (education).

Αυτόν, αυτήν - ως ένσαρκη υπόσχεση παιδείας - no education ή thought control.