10 χρόνια κουπί με το μελάνι
των λέξεων. Πώς αλλιώς; Τα πάντα είναι ροή και πλεύση – δρόμος, όπως το
συνοψίζει η πασίγνωστη, σοφή ρήση.
Πλεύση,
δρόμος – κι εν προκειμένω, διάλογος.
Διάλογος με τη Ζωή – στις αμέτρητες της εκφάνσεις.
Στην
αποψινή μας γιορτή ο διάλογος στήνεται αρχικά με το τραγούδι. Μία τέχνη, η
οποία, όπως σωστά διατείνονται οι πιο ευρηματικοί δημιουργοί και μελετητές του,
είναι προγενέστερη των γονιών του, αν δεχθεί κανείς ότι ο λόγος και η μουσική,
είναι ο πατέρας και η μητέρα του.
Σ’
ένα δεύτερο επίπεδο, όμως, ο διάλογος τίθεται μ’ εσάς: τον αναγνώστη, θεατή και ακροατή μας.
Έτσι
η τέχνη οξυγονώνεται – έτσι αναπνέει.
Δώσε το χέρι σου, θεατή και ακροατή μας,
και πάρε τις λέξεις μας.
Καλώς ήλθες στη γιορτή μας!
Π. Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου