Εικαστικό: "Der Wanderer über dem Nebelmeer",
έργο του Γερμανού ζωγράφου Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ (1818).
Υπάρχουν 3 λογιών θάνατοι.
Ο δικός μας βιολογικός.
Ο βιολογικός θάνατος των
άλλων.
Και ο θάνατος – σχέσεων, εμπειριών
και καταστάσεων.
Και στον αντίποδα: καμία
αθανασία.
Μόνο οι πολλαπλές διακηρύξεις
και προσδοκίες της.
Καμία αθανασία.
Μόνο μνήμη.
Μνήμη και των 3 φυσικών
καταστάσεων:
Μνήμη στερεή, μνήμη υγρή, μνήμη
αέρια.
Μνήμη του σθένους – ή της απώθησης.
Μνήμη της αγγειοπλαστικής –
ή του αυτομαστιγώματος.
Μνήμη του θάρρους – ή της ατολμίας.
Κι έπειτα: οι τέχνες και οι
τεχνολογίες που δέχονται την μνήμη μας – στις διάφορες εκδοχές και ποικιλίες της.
Και συγχρόνως: ο πλανήτης μας
είναι ένας απ’ τους 8 του ηλιακού μας συστήματος – του οποίου το κέντρο ορίζει ένας
δευτέρας γενιάς μικρός αστέρας – ένας απ’ τα δισεκατομμύρια άλλα αστέρια του
γαλαξία μας – που με τη σειρά του ολοένα ξεμακραίνει από δισεκατομμύρια άλλους γαλαξίες
του σύμπαντος.
ΥΓ: Κάπου στα παραπάνω - μπορεί να λαθεύω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου