Μνήμη Ν. Δρ. - Ιανουάριος 2011

5 Ιανουαρίου του 2011. Στο Νοσοκομείο των Άνω Πατησίων. Πλάι σε μία σάρκα που αντιστεκόταν στον αήττητο Νόμο. Έγραψα κάτι που ξεκινούσε ως εξής:

ΥΓ

Κάποτε θα ρυτιδιάσει

οριστικά

κι αυτός ο βρυκόλακας

κυρ Θάνατος.

Όχι από της επιστήμης την παγερή αφή

ή από της τέχνης την πύρινη πνοή.

-Αλλά, διότι έστιν ουν η βιογραφία των Νόμων;

Πιθανών.

Πιθανών.

Αρκεί μόνον

να

μη του προσφέρουν

οι αμέτρητοι βλαστοί του

αίμα ζεστό

κι έμψυχο ψωμί

γεροκομώντας τον

ως έναν ακόμη

μελλοΘάνατο…

Στις 24 Ιανουαρίου το χώμα του ανθρώπου που νοσηλευόταν –επί τριετία η τελική κατάβαση- έπαψε να αναπνέει.

Στην μνήμη του τούτα τα γραφόμενα και στα εγγόνια του – καθότι ο χρόνος, το συνηθίζει, είναι μεγάλος είρωνας.

Φωτογραφίες: οι δύο όψεις της τελευταίας κάρτας που έλαβε ο θανών τον Δεκέμβριο του 2011. Για "καλές γιορτές".