Η κωμωδία, η παρωδία – το χιούμορ
είναι μικρά καθημερινά φάρμακα για κάθε ζώνη της ύπαρξης μας.
Από την πιο ασήμαντη μέχρι
την πιο εξέχουσα.
Σ’ αυτό εδώ το βιντεάκι
ορισμένοι ενδεχομένως να δουν την παρουσία του κωμικού, το άγγιγμα της παρωδίας,
ή και κάποια αχλή απ’ την σπουδαία τέχνη του χιούμορ.
Προσωπικά, εδώ, δε βλέπω
τίποτα απ’ όλα αυτά.
Βλέπω χαβαλέ κι αμορφωσιά
επιπέδου Β’ Λυκείου, στα χειρότερα της.
Με τεράστια –συνάμα– ισχύ.
Και την ισχύ του κιτς
(παρουσιαζόμαστε ως σάτιρα, ενώ δεν είμαστε – παρουσιαζόμαστε ως «εναλλακτικοί»,
ενώ δεν είμαστε, κοκ) και την ισχύ του αγοραίου (που κατανοεί τα πράγματα και τις
καταστάσεις με βάση του τι θέλει το εκάστοτε Κολοσσιαίο της τηλεόρασης): με την
ισχύ ενός τηλε-κοινού, με άλλα λόγια, που έχει γαλουχηθεί μ’ αυτό που εν τέλει,
ΔΕΝ είναι παρά σκιά του κωμικού, ΔΕΝ είναι παρωδία και ΔΕΝ έχει καμία σχέση με
την ζωογόνο τέχνη του χιούμορ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου