«Χόρχε Λουίς Μπόρχες»

Ξύπνησε.

Πέρασε πρώτα απ’ τον Λαβύρινθο. Δίχως να τον ακολουθεί ψίχουλο από σκιά.

Έπειτα κάθισε με τις ώρες στην Βιβλιοθήκη – ή μήπως στον Παράδεισο έπρεπε να πω;

Απήγγειλε από μνήμης όσους στίχους μαστόρευε  παράλληλα – μες στο ανταριασμένο πέλαγο της μνήμης. Οι στίχοι καταγράφηκαν – άπιστοι στην μετάφραση τους.

Ήρθε το απόβραδο.

Σκέφτηκε να πλαγιάσει.

Κατάμονος όλη μέρα.

Απλώς ήταν ο Μπόρχες που του πέρασε ένα λευκό σεντόνι όταν οριζοντιώθηκε – για να μην κρυώνει μες στην νύχτα.

[1^η δημοσίευση: 24/8/2021]