Α. Ν., 4/6/1976 - 16/2/2024
Αλεξέι Ναβάλνι
Μια φορά –στο τόσο–
ο φόβος
σε στέλνει απευθείας
στην αγκαλιά της γενναιότητας.
Και η γενναιότητα
δεν είναι παίξε-γέλασε συνθήκη.
Είναι το αντίθετο: ου-παίξε
πια, ου-γέλα.
Κι όντως, όταν τα
πράγματα στριμώξουν,
συλλαμβάνεσαι και
κρατείσαι
από φυλακή σε φυλακή.
Κι όμως,
ο ισχυρός
–τι ισχυρός;
θεόρατος–
εχθρός σου
τρώγεται
και μόνο που
αναπνέεις.
Τόσο ισχυρός νιώθει.
Θα καμωθεί πως δεν
είδε
απ’ το ύψος κι απ’
τα χίλια ματογυάλια του
ποιος ή τι στο τέλος
σ’ εξαφάνισε.
Τι να γνωρίζει τάχα ο
τυφλός;
Εσύ και οι όμοιοι
σου – δεν είστε του κάτω κόσμου.
Ποτέ.
Αναγεννιέστε
Σαν το συκώτι
του Προμηθέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου