Πριν
από λίγες ημέρες παρακολούθησα ένα μονόλεπτο βιντεάκι με θέμα την εξέλιξη της οπτικής
έκφρασης.
Με
ενθουσίασε!
Όχι,
διότι συμπύκνωνε το άπαν της σχετικής ιστορικής διαδρομής (απουσίαζε λχ ολόκληρος
σχεδόν ο ανατολικός κόσμος!), αλλά, διότι η δυναμική, παλμική, θα λέγαμε, εναλλαγή
των μορφών του υπαινίσσεται κάτι πραγματικά καίριο: ότι η έκφραση μέσα στην πολιτισμική
βιοποικιλότητα της είναι παιχνίδι μίας συλλογικότητας,
όποια κι αν είναι κάθε φορά η ύψιστη οντότητα για την οποία δημιουργούμε: η μούσα, ο θεός ή οι θεοί, οι x
αξίες, το πνεύμα ή
το εγώ.
Και
η συλλογικότητα, εν προκειμένω, είναι η ανθρωπότητα.
Μέσα
στις τεράστιες διαφορές μας παραλλασσόμαστε
– όλοι το γνωρίζουν.
Μέσα
στις τεράστιες διαφορές μας, παρόλαυτα μοιάζουμε. Μοιάζουμε – σαν ένας άνθρωπος. Ας το σκεφτούμε λιγάκι…
Δε
χρειάζεται να επεκταθώ. Τουλάχιστον για την ώρα. Διότι εκεί που στάθηκα έπειτα
στο βιντεάκι ήταν το αταίριαστο της αρχικής μουσικής του. Όμορφη, πλην συμβατικά
ενορχηστρωμένη, συμφωνικότροπη μουσική.
Διερωτήθηκα: "αν έγραφες μουσική γι’ αυτό το εικαστικό μονόλεπτο τι θα έφτιαχνες;"
Και
η απάντηση: την έχω ήδη γράψει. Πρόκειται για τον «Πάγο και την Φωτιά», το ορχηστρικό
θέμα από το ομώνυμο άλμπουμ (Records
DK, 2021).
Αμέσως
έκανα νέα επεξεργασία ήχου στις χρονικές διαστάσεις του βίντεο – κι έπειτα το
κατάλληλο μοντάζ.
Το αποτέλεσμα είναι εδώ – ενώπιον σας.
Εύχομαι να σάς αρέσει – να σάς ταξιδέψει – μπρος και πίσω – πίσω και μπρος – και μέσα σας.
«Πάγος και Φωτιά / Ice and Fire»
Η
εξέλιξη της οπτικής έκφρασης
Βίντεο αρτ:
“The evolution
of visual expression – A history of art and technology”
Fabio Comparelli
(με
τη χρήση ΑΙ)
Μουσική:
«Πάγος και Φωτιά»
-απόσπασμα-
από το
ομώνυμο άλμπουμ
(“Fire and Ιce”, Records DK, 2019)
Ρόδος
– 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου